Ben dus Theo 
Ben redelijk normaal geboren op 21 - 2 - 1960
Tot anderhalve maand na mijn geboorte, want toen kwamen de problemen.
Het begon met een rochelend geluid van de longen met daarop de ene naar de ander keel en longontstekingen.
Bleek zelfs immuun voor de zwaarste antibiotica te zijn, terwijl mijn moeder al een aantal keren bij de doktoren had aangegeven dat het wel eens struma kon wezen, omdat ze zelf het ook had gehad, vonden de artsen dat het niet zo was.
Omdat 7 maand na mijn geboorte ik op het punt stond te stikken, en moesten ze mij opereren, kwamen ze tijdens de operatie er achter dat de uitspraak van mijn moeder toch onderschat hadden.
Er bleken in de Schildklier twee gezwellen te zitten waardoor de Schildklier dusdanig was op gezwollen wat dus een zuurstof tot gevolg had, maar tijdens de operatie is er voor een tweede een zuurstof als gevolg had, waardoor ze een Canule (=hulpluchtpijp) moesten plaatsen die ik tot en met mijn 5de jaar heb moeten gebruiken.
Door het zuurstoftekort heb ik dus een beschadiging op gelopen in het motorische gedeelte van de hersenen.
Met als gevolg dat ik een jaar later naar school kwam dan normale kinderen.
Eenmaal op de kleuterschool wat nu de basisschool is, kwam men er achter dat ik langzamer was dan de andere kinderen, hieruit bleek dus al wel dat ik inderdaad deze beperking had.
Dus werd ik na een 1/2 jaar naar het Roessingh in Enschede gestuurd voor speciaal onder onwijs voor gehandicapte kinderen.
Werd zo wel op de kleuterschool als op de school voor speciaal onderwijs gepest vanwege mijn beperking en het feit dat ik een jaar achter liep in onderwijs.
Op deze school werd mij na 4 jaar een ook meteen al een stempel op mijn voorhoofd gedrukt dat ik voor niets anders geschikt zou zijn voor het domste inpak werk en het niet verder zou halen dan dat.
Dus het eerste vooroordeel had ik in mijn kinderjaren jammer genoeg al te pakken dat ik nu nog steeds met mij mee draag, ondanks dat ik na die tijd ook nog naar de buitenschool de Ambeld in Zwolle ben geweest waar ze me dusdanig hebben bij gespijkerd zodat ik in 3 jaar de LTS afdeling ITO heb gedaan.

Zo gauw mensen mij of horen praten of zien werken met mijn handen dan nog begrijpen ze mijn beperking niet en tonen ook geen respect.

En dat is het nadeel ervan dat mijn beperking zo op het eerste oog aan de buitenkant niet te zien is.